Er is enige tijd verstreken sinds mijn laatste blogje. Heb ik nu al geen zin meer? Ben ik uitgelezen? Niets van dat al. Meer zin dan ooit en ook meer tijd dan ooit om te lezen. Maar het lukt niet zo. Sinds een tijdje heb ik namelijk een hernia. Een nogal heftige, die een operatie noodzakelijk maakt. En dat gaat even duren, want ook in Spanje zijn de wachtlijsten lang. Hoewel het frustrerend was om alle buiten wachtende klusjes te moeten laten liggen, meende ik dan in elk geval tijd te hebben om de immer groeiende stapel nog te lezen boeken wat te decimeren. Maar dat blijkt niet helemaal te kloppen. Ik lees het liefst in een relaxte houding, lekker onderuitgezakt op de sofa bijvoorbeeld, en kan dan uren worden meegesleurd door een goed boek. Helaas denkt mijn hernia daar anders over. Elke 10 minuten wil hij dat ik mijn houding verander, een paar stappen loop, even de andere kant op strek of een pijnstiller slik en laat anders op onaangename wijze weten dat ik mijn plichten verzaak. Die pijnstillers doen overigens niet helemaal, of eigenlijk helemaal niet, wat ze zeggen te doen, dus erg veel heb ik er niet aan. Dat dit alles een goede nachtrust onmogelijk maakt is tot daar aan toe, maar ontspannen lezen is er dus ook niet bij.