Het zal wel door de hitte komen dat in de zomermaanden alles steeds langzamer gaat, tot het leven uiteindelijk in een stroperige brij verandert, waarin alleen een koud biertje nog enige verlichting brengt. Je ziet het in alles terug. Kranten en tijdschriften zijn vrijwel onleesbaar door de aperte flauwekul waarmee de kolommen gevuld worden. De TV is het hele jaar slecht (daarom kijk ik nooit), maar in de zomer schijnt het nog erger te zijn. Nu kan ik op dit blog natuurlijk dapper tegen de stroom in gaan roeien, maar hier is het nog warmer dan bij jullie, dus dat is bijna onbegonnen werk. Vanaf morgen dus mijn eigen bijdrage aan de komkommeroogst: een vervolgblog van een aflevering of vier, vijf. Niet over boeken, maar over waar ik zelf ooit een boek aan wilde wijden: mijn kleurloze leven. Maar dat gaat er vermoedelijk niet meer van komen. Dus dan maar zo. Ter lering ende vermaak. Best leuk leesvoer. Neem er geen aanstoot aan, tegenwoordig ben ik best te pruimen.